Naar: Proloog Namibië 2018

Zondag 1 april – Na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar de volgende locatie: Rostock Ritz Desert Lodge, een traject van ongeveer 240 km. Eerst gingen we naar Windhoek en daar namen we de C26. Na niet al te lange tijd ging de asfaltweg over in een gravelweg: een soort verharde zandweg. Wėl meestal zo breed als een 4-baansweg. Soms mooi vlak, maar vaak liggen er dwars over de weg ribbels die je auto zò laten schudden dat je in het begin vreest dat die na een tijdje uit elkaar zal vallen. Wasbordwegen worden ze ook wel genoemd. Maar onze Toyotas ‘Etios sprint’ houden zich goed. Aanvankelijk rijden we door een groen begroeid landschap, maar allengs wordt het een kaler en schraler landschap. Het doet ons dan aan Marokko denken. Het is een indrukwekkend woestijnlandschap waar je vrijwel helemaal alleen bent en er een enkele keer een tegenligger langs komt. Geen enkele bewoning, alleen het schrale landschap. Toch zien we onderweg wel één zebra en groepjes bavianen.

Rostock Ritz Desert Lodge ligt midden in een desolaat woestijngebied waar we de komende twee dagen zullen verblijven. Als we in onze cabin zijn, zien we in de verte een Oryx. Op maandag hebben we een wandeling in de omgeving van de lodge gemaakt. Onderweg zagen we makkelijk te fotograferen ground squirrels. De Sundowner Drive die we deze dag zouden maken gaat uiteindelijk niet door omdat het weer omslaat. De wind neemt gestaag toe en het gaat aan het eind van de middag stevig regenen! En dat op deze plek waar het eind mei 2017 voor het laatst geregend had! Ook ’s nachts valt er zo overvloedig regen dat ik bedacht dat de woestijn wel blank zou staan. Maar de volgende morgen ziet alles er nog zo uit als de vorige dag.

Ger en Ida bezochten de camping in de buurt van de lodge en An en ik maken een leuke wandeling in de omgeving van de lodge. Om 17:00 uur doen we met z’n allen de Sundowner Drive die gisteren niet door kon gaan. Onze gids, Wilfred, verstelde ons veel over de ontstaans- geschiedenis van dit gebied: het uiteenvallen van het zuidelijke supercontinent Gondwana. We hebben de waterbron bezocht waar het zuivere water voor de lodge vandaan komt. Hij heeft ons de Commiphora, een struik met de heerlijke aromatische blaadjes (waaruit Mirre wordt gewonnen), laten zien. Op een bergtop hebben we genoten van de ondergaande zon. Onderweg zagen we nog een struisvogel en een springbok. We hebben weer veel opgestoken van deze mooie rit.

Naar:  Swakopmund