Naar: Mvuu Camp
Inmiddels is het maandag 27 maart. Vandaag is het weer een reisdag. Dat betekent dat we het heerlijke Mvuu Camp gaan verlaten. Eerst hebben we nog een boot-drive om 07:00 uur, maar daarna is het inpakken geblazen. We zagen natuurlijk de onvermijdelijke nijlpaarden, maar ook krokodillen, diverse soorten ijsvogels en een Martial Eagle en een Osprey.
De rit naar Norman Carr Cottages, zou ongeveer 2½ à 3 uur in beslag nemen. Onderweg hebben we wat versnaperingen gekocht bij een tankstation. Zoals 3 appels voor 600 kwatcha! Langs de weg zagen we ook nu weer veel mensen met balen houtskool, dat veel gebruikt wordt als brandstof voor het koken. Omstreeks 14:00 uur arriveerden we op de nieuwe locatie die direct aan het Lake Malawi (een giga-lake, want zo groot als Nederland!) waar we hartelijk ontvangen werden door Taffy, de manager van Normann Carr. Na een lekkere lunch hebben we geluierd op het strandje van Norman Carr Cottages. Om 17:00 uur zijn we met de boot het meer op geweest voor een sundowner.
De volgende dag, dinsdag: we zijn al een week weg, zijn we ’s morgens met de boot het meer op geweest om te snorkelen. Echter waren de snorkelspullen niet meegekomen. Daarom bleef dit uitstapje beperkt tot zwemmen in het Lake Malawi. De gidsen van Norman Carr Cottages lokten met visjes de African Fish Eagles die in de bomen op de wal zaten. Deze kwamen dan in een imposante glijvlucht aanvliegen om de prooi uit het water grijpen.
Na dit prachtige schouwspel zouden we terug varen, maar toen weigerde de buitenboordmotor te starten. Pech dus! De motor van de roeiboot werd op onze boot gemonteerd en daarna konden we toch terugvaren.
Filemon, één van de medewerkers van Norman Carr, had ons uitgenodigd om ’s middags het naburige dorp, Namakoma village, te bezoeken. Op deze manier wilde hij ons met het èchte Malawiaanse dorpsleven laten kennis maken. Dit werd een indrukwekkende ervaring. Namakoma village was in december getroffen door een hevige storm met heel veel regen waardoor veel lemen huisjes waren ingestort. Puur leem blijkt niet goed tegen water bestand. Er stonden nog twee door de regering verstrekte tenten als noodonderkomen. Nu wordt i.p.v. in de zon gedroogde lemen stenen gebruik gemaakt van baksteen. Filemon heeft ons een uitgebreide rondleiding gegeven waarbij we kennis maakten met verschillende bewoners, z’n oma en zijn zoon. Belangrijk in de dorpssamenleving is de familieband. Grootouders, ouders, kinderen en kleinkinderen wonen dicht bij elkaar. Aan de orde kwam verder zoal: het dagelijkse voedsel (sima, een maispap die veel in Malawi wordt gegeten), de maismolen, de waterpomp, de begraafplaats, de belangrijke rol van de chief in de dorpsgemeenschap, de rechtsspraak, het onderwijs, enz. Ook hebben we kennis gemaakt met chief Thomas. Filemon, bedankt voor deze rondleiding!
Op woensdag stond nogmaals het snorkelen op het programma. Nu waren alle snorkelspullen wèl mee gekomen dus kon er door Anneke en Ida ook daadwerkelijk gesnorkeld worden. Na de lunch hebben we lekker geluierd en genoten van deze fijne plek. Morgen gaan we naar Lilongwe om daarna door te reizen naar Zambia.