Kosi Forest Lodge

Naar: The Directors Cottage

Woensdag 28 november – Het is woensdag, marktdag in Zuid Afrika. In elke plaats van betekenis waar we door kwamen vandaag was markt. En dus was het een drukte van jewelste op de doorgaande route waar je soms maar moeizaam doorheen kwam. Vooral in Jozini was er geen doorkomen aan. Want de markten waren gelegen aan de kant van de weg zodat er geen ontkomen aan was. Het was ook wel een gezellig gebeuren natuurlijk, deze drukte. We waren vanmorgen op tijd uit Pongola vertrokken want we moesten om 12:00 uur bij een Total tankstation zijn in Emangusi (KwaZuli-Natal). Daar zouden we opgehaald worden om naar Kosi Forest Lodge gebracht te worden. Eerst moesten onze auto’s nog naar een bewaakte parkeerplek gebracht worden. We waren overigens ondanks de markten in een aantal plaatsen ruim op tijd. En ondanks de vele drempels in de weg die we op deze route tegenkwamen. Het weer vandaag was wel heel erg anders dan we verwacht hadden. Het waaide nogal hard, er was vrijwel geen zon en de temperatuur was behoorlijk gezakt naar nu zo’n 25 graden. Kosi Forest Lodge is een fraaie sfeervolle tented lodge gelegen in het Kosi Bay Nature Reserve aan het oostelijke kustgebied van Zuid Afrika vlak onder Mozambique

Donderdag 29 november – Door de weersomstandigheden konden een aantal activiteiten niet doorgaan. Zo waaide het veel te hard om met de boot te gaan varen en ook kanoën was niet mogelijk. Als alternatieve activiteit hadden we vanmorgen een bushwalk. Een wandeling door het duinlandschap met gids Jerome. Hij bracht ons met de auto naar een bepaalde plek. Daarna leidde hij ons door het gebied en vertelde ons over plant en dier en over het gebied zelf. De wandeling ging deels door dichte bush maar ook over open vlaktes. Onderweg werden we op een aantal vogels gewezen, zoals een bijeneter en een yellowthroated longclaw. Ook zagen we een swallow tailed butterfly. Het eindpunt was bij een kanaal waarna we teruggingen naar de auto. Een mooie wandeling met soms wat motregen en soms ook wel zoveel zon dat het echt warm werd. Afwisselende weersomstandigheden dus.

’s Middags hadden we een game drive naar de nijlpaarden in het meer. Maar daar bleef het niet bij. De gids maakte er een interessante kennismaking met de omgeving waarin we nu zijn van waarbij we ook veel vogels hebben gespot. Hij heeft ons de pindaplant van een kleine pindasoort laten zien en ons de geroosterde en de gekookte verwerkingswijze laten proeven. Grappig is dat hier nu druiven groeien, er kuikentjes rondscharrelen in de tuin en er nu perziken aan de bomen groeien.

Vrijdag 30 november – Vandaag hebben een bootsafari gemaakt op de meren en kanaaltjes tussen deze meren. Ook hebben we de zeekust bezocht van de Indische Oceaan. Een prachtige ervaring. Niet zozeer omdat het strand zo bijzonder was, maar vooral omdat het een strand aan de Indische Oceaan was. Eerst hebben we het ‘derde meer’ bezocht die achter de duinenkust liggen en waar we o.a. nijlpaarden, flamingo’s en ijsvogels zagen. Vandaar zijn we via een systeem van kanalen naar het tweede en het eerste meer gegaan. In de meren zagen we de traditionele Thong fish traps: hoe via een soort grote ingenieus geconstrueerde trechtervormige fuiken van takken en takjes vis in dat systeem gevangen wordt. De meren zijn met kanalen met elkaar verbonden en liggen dicht achter de duinen. Er kon ook nog gesnorkeld worden in zo’n kanaal. Helaas waren er niet zoveel vissen te zien. Na de lunch zijn we naar het strand geweest via een smalle duinenrij bij Bhanga Nek. Het strand aan de Indische Oceaan dus. Daar waren we met ons groepje de enigen. Een strand met een stevige branding. Na het strandgebeuren zijn we terug gegaan naar de lodge. Onderweg tijdens het varen op het meer ben ik m’n bril kwijt geraakt. Hoe dat ging? We waren nog maar net vertrokken en waren het ‘derde meer’ opgegaan. Bij het opbergen van mijn fototoestel (er spatte nogal wat water in de boot) bleef de riem van m’n toestel achter m’n bril steken. De bril werd in een split-second door de wind meegenomen en verdween in het meer. Weg bril en jammer dus! Het ging zo flitsend snel: Anneke zat achter mij en zag in een flits een bril voorbijvliegen. Mijn bril dus. Daaag bril!

   
DSCN2297.JPG
DSCN2302.JPG
DSCN2306.JPG
DSCN2354.JPG
20181201_170.jpg
DSCN2368.JPG
DSCN1865.JPG
IMG_20181202_0956JW.jpg
IMG_2014.JPG
DSCN2054.JPG
IMG_2023.JPG
DSCN2092.JPG
DSCN2110.JPG
DSC_1307.JPG
DSCF7133.JPG
DSCN1882.JPG
DSCN1903.JPG
DSCN1997.JPG
DSCN2166.JPG
DSCN2189.JPG
DSCN2147.JPG
DSCN2160.JPG
IMG_2031.JPG
DSCN2161.JPG
IMG_2035.JPG
DSCN2234.JPG
DSCN2241.JPG
DSCF7124.JPG
DSCN2257.JPG
DSCF7153.JPG
DSCN2297.JPG
DSCN2302.JPG
DSCN2306.JPG
DSCN2354.JPG
20181201_170.jpg
DSCN2368.JPG
DSCN1865.JPG
IMG_20181202_0956JW.jpg
IMG_2014.JPG
DSCN2054.JPG
IMG_2023.JPG
DSCN2092.JPG

Zaterdag 1 december – Vandaag hebben we een kanotocht gemaakt over het Siyadlakanaal. Was erg leuk. Helaas hebben we niet zoveel vogels gezien. Een paar ijsvogels en aalscholvers. Maar het was wel een erg mooie tocht in een prachtige omgeving van dicht begroeide oevers met o.a. hoge raphiapalmbomen. Vanavond gaan An en ik nog aan turtle tracking doen. We proberen de Giant leatherback- en Loggerheadschildpadden te spotten die hun eieren komen leggen op de plek waar zij zelf zijn geboren. Het zal in de avond plaatsvinden op het strand bij Bhanga Nek. Op dat strand zijn we vrijdag nog geweest. De tocht naar het strand duurde ruim een uur en ging door tamelijk ruig duinlandschap. Bij het strand aangekomen hebben we eerst gedineerd en toen kwam al snel het bericht dat er een Loggerheadschildpad het strand op was gegaan om eieren te leggen. Wij er dus snel heen met een aantal andere belangstellenden. En toen zagen we het hele gebeuren van eieren leggen, het toedekken met zand en het teruggaan naar het strand. Fascinerend!

Er waren studenten bezig die de eieren gingen meten, de schildpad chipten en dna-materiaal afnamen. Ze leggen zo’n 60 tot 105 eieren per keer en komen nog een aantal keren terug op het strand om eieren te leggen. Eind februari, begin maart komen de eieren uit. De uiteindelijke overlevingskans is minimaal. Gemiddeld één ei wordt daadwerkelijk een schildpad. Om 21:45 uur waren we weer met een zeer voldaan gevoel terug. Morgen gaan we vertrekken van deze prachtige plek.

Santa Lucia Guesthouse